Müşriklerin Peygamberi Yurdundan Çıkarma Çabası
Müşrikler, Peygamberi yurdu olan Mekke’den sürgün etmeye çalıştılar, ancak bu çabaları sonuçsuz kaldı. Müşriklerin Peygamberi Yurdundan Çıkarma Çabası
Müşriklerin Peygamberi Yurdundan Çıkarma Çabası – haberin odağı.
Müşrikler, Peygamberi -salât ve selâm üzerine olsun- bu oyuna getirmekten aciz kalınca, O’nu yurdu olan Mekke’den sürgün etmeye giriştiler. Ancak yüce Allah, daha önce Kureyş’i yok ederek cezalandırmayacağını bildiği için, peygamberine oradan göç etmesini vahiy ile bildirdi. Eğer onlar Peygamberimizi -salât ve selâm üzerine olsun- baskı ve zorla sürgün etselerdi dünyada cezalandırmayı hak etmiş olurlardı.
Bu, Allah’ın yürürlükte olan değişmez yasasıdır: “Senden önce gönderdiğimiz peygamberlere ilişkin değişmez yasamız bu yolda işleye gelmiştir. Bizim yasamızın değiştiğini göremezsin.” Yüce Allah bu yasayı, sürekli geçerli olan değişmez bir ilke yapmıştır. Zira peygamberleri yurtlarından sürgün etmek kesin biçimde cezalandırmayı gerektiren bir suçtur.
Bu evrene hükmeden yasalar gelip-geçici tesadüfler değildir. Evren, sabit, sürekli işleyen yasalar tarafından idare edilmektedir. Yüce Allah, Kureyş’i yüce bir hikmet gereği olarak peygamberlerinin mesajlarını yalanlayan önceki milletler gibi, maddi bir felâket ile yok etmeyi dilemediğinden, Peygamberimizi maddi harikalar ve mucizelerle göndermemiştir. Aksine O’na hicret etmesini vahiy ile bildirmiştir. Böylece Allah’ın yasası da değişmeden yoluna devam etmiştir.
Bu apaçık bir gayb haberiydi. Her ne kadar indirildiği dönemde sadece bir tehdit olarak kabul edilmişse de on yıl kadar sonra bu tehdit gerçekleşmiştir. Bu surenin indirilmesinden bir yıl kadar sonra Mekkeli müşrikler Hz. Peygamber’i (s.a) yurdundan ayrılmaya zorladılar. Bundan sekiz yıl kadar sonra Hz. Peygamber (s.a) Mekke’ye bir fatih olarak döndü ve bundan da iki yıl sonra tüm Arabistan müşriklerden temizlendi.
“İşte Allah her zaman, bir peygamberi öldüren veya süren bir topluluğa böyle davranır. Onlar bundan sonra o topraklarda kalamazlar. Onlar ya Allah’ın azabı ile helâk edilirler, ya bir düşman topluluğun idaresi altına girerler, ya da Peygamber’in takipçileri tarafından hezimete uğratılırlar.”