Allah size kendi nefislerinizden eşler yarattı
Allah size kendi nefislerinizden eşler yarattı ve size eşlerinizden de çocuklar ve torunlar yarattı ve sizi güzel şeylerden rızıklandırdı. Şimdi onlar, batılamı inanıyorlar ve Allah’ın nimetini inkâr mı ediyorlar? Nahl/72
Allah teala bu âyet-i Kerimede de, kullarına vermiş olduğu nimetleri zikrediyor. İnsanlara, kendi cinslerinden eşler verdiğini beyan ediyor. Eğer Allah, insanın eşini başka bir varlıktan yaratacak olsaydı, eşler arasındaki kaynaşma, sevgi ve merhamet meydana gelmezdi. Fakat Allah, insanoğluna lütufta bulunarak, eşini kendi cinsinden yarattığı gibi, çocuk sahibi olmasını da erkek ve dişinin evlenmesiyle sağladı. Böylece eşlerin ikisinin de kalblerine, yavrularına karşı sevgi ve merhamet kondu.
Diğer yandan Allah teala, kullarının, yeryüzünde hayatlarını sürdürebilmeleri için onlara çeşitli ve tertemiz nimetleri rızık olarak vermiştir. Artık bütün bunlardan sonra, kâfirlerin uydurdukları bâtıl şeylere inanıp Allanın, nimetlerine karşı nankörlük etmek hiç insana yakışır mı
-TABERİ TEFSİRİ-
“Bu eşlerinizden size çocuklar, torunlar verdi.”
Geçici olan insan, çocukları ve torunları vasıtası ile varlığının sürdürüldüğünü rahatça algılar. İnsanın içindeki bu arzuya dokunulması duyarlılığını daha bir körükler… Ardından şöylece olumsuzluk ifade eden soru sorulur:
“Durum böyleyken onlar batıla inanıp Allah’ın nimetlerini inkâr mı ediyorlar?”
Ki O’na ortak koşuyorlar ve onun emrine karşı geliyorlar. Bu nimetlerin hepsi O’nun bağışıdır. Ve bunlar, onların hayatlarında her an gözlerinin önünde bulunan realiteler. olgular olarak Allah’ın ilahlığını gösteren ayetlerdir…
“…. Allah’ın nimetini inkar ediyorlar.” Allah’ın verdiği nimetlere karşılık şükürde, bu nimetleri vermekle hiç bir ilgisi olmayan tanrı ve putları O’na ortak koşarak O’nun nimetini inkâr ediyorlar. Kur’an bu tür şirki Allah’ın nimetlerini inkâr etmek olarak adlandırıyor. Burada şu temel prensip ortaya konulmaktadır: Nimet vermeyen birisine karşı şükürde bulunmak veya o nimeti gerçek verenin kendi isteğiyle değil de, şu veya bu kimsenin aracılığı, isteği veya şefkati ile verdiğine inanmak o nimeti gerçek veren varlığa nankörlük etmek anlamına gelir.
-FİZİLALİL KUR’AN-